Reşat Coşkun Bugün ne hikmetse şehri turlarken bir iki mesele kafama takıldı.Kafamı kurcalayan bu meşgaleleri sizlerle paylaşmak istedim.Umulur ki etkili ve yetkili olanlar bu meseleye el atar da bir çözüme kavuştururlar.Öyle olmasa dahi en azından benim kafam ben söyledim.Günah benden gitti der, belki rahat eder!…Bunlardan birincisi bir zamanlar şehrin muhtelif yerlerinde faaliyete geçirildiği sergilenen borularla duyurulan boru fabrikası şimdilerde ne alemdedir?Bunu bilmek isterim..Faaliyette ise;kaç kişi çalışıyor?Yılda ne kadar üretim yapıyor? Şehrin ekonomisini katkısı ne kadar?Karlılığı ne durumdadır?Soruları uzatmak mümkün.. Ortada ses seda olmadığına göre bu iş başarısız bir yatırım olarak kaldı,demektir.Şayet öyleyse oturup bundan sonra bu fabrikayla ilgili takkeyi önümüze koyup düşünmemiz gerekiyor..Yeniden faaliyete geçirebilir miyiz?Yok olmaz,bu iş bizim alanımız dışında, sahasında dev firmalarla gerek maliyet gerekse teknoloji alanında yarışamayız, diyorsak; geriye bu fabrikanın özel sektöre devrinden başka bir çözüm yolu kalmıyor,demektir.O zaman da ihaleye çıkarıp bu fabrikayı satıp şehrimizin ihtiyacı olan kalıcı yatırımlara dönüştürmemiz gerekiyor..Orada makinaları çürütmenin bir alemi yok! Diğer kafamı meşgül eden konuysa;Tarım Havzaları Projesi’nin açıklanmasıydı.Malumunuz olduğu üzere Erzurum’da sanayi bitkilerinden yalnızca şeker pancarı yetiştirilebiliyor.Ancak ne hikmetse son yıllarda ilimizde şeker pancarı ekim alanları kota yüzünden gittikçe azaldı.Birileri diyebilir ki bu durum sadece şehrimize özgü bir durum değil.Bu fikrinizde kendinizce haklı da olabilirsiniz.Ancak meseleye bir de öbür yüzünden bakmanızı tavsiye ederim..Türkiye genelinde ekim alanı daraltılan yerlerde çiftçilerin sanayi ürünleri açısından alternatif ürüne geçme sansı var.Şeker pancarı ekmez de ona yakın getirisi olan başka bir ürüne geçer.Olur biter..Ama Erzurum’da böyle bir durum söz konusu değildir.Kaldi ki Bu şehir diğer şehirlerden farklı olarak aynnı zaman da hayvancılık merkezidir.. Şeker pancarının işlenmesiyle geriye kalan yan ürünlerden özellikle küspe ve yem üretiminde kullanılan melas hayvancılığa doğrudan katkı sağlamaktadır.Benim bu konudaki önerim: Ziraat Odaları,tarım kooperatifleri ve hayvancılıkla uğraşan çeşitli özel ve tüzel kişiler Tarım Bakanlığı nezninde şeker pancarı ekim alanlarının genişletilmesi için girişimlerde bulunmalıdırlar.Hatta Türkiye genelinde ekim alanlarının daraltılmasını da talep ederek..Yukarıda saydığımız makul ve mantıklı gerekçeleri göstererek..Şayet böyle bir kota artırımı sağlanırsa;bir taşla üç kuş vurulmuş olacaktır.Tarımla uğraşanlar şeker pancarı yetiştiriciliğinden,hayvacılıkla uğraşanlar ucuz yem temininden işlenecek ürün artışından dolayı fabrikanın kapasite kullanımının artmasından dolayı doğrudan çalışacak işçi saysındaki artıştan şehrin kazançlı çıkacaktır