Omo'nun kökeni pek belli olmadığı gibi, aynı anlamdaki Bello'da , büyük bir ihtimalle Türk değil, Hind-Avrupa kökenli bir sözcüktür!
Aslında Omo-bello birlikte tasrif edilirler, kullanılırlar.
Bello İtalyanca ve Kürtçe'de güzel-güzelleme-övme anlamdaşlarından...
Omo-bello: Kürtçe ve latincede, aşırı-abartılı övgü kökleriyle bağlantılı!.