TÜRKİYE'DE HECEYİ DİRİLTEN ŞİİRLER:
HER DERDE İLAÇ BİR İLAHİ
“MEVLAM!”
Assoc. Prof. Dr. Mustafa Erdoğan Sürat
Tüm ulema hazretleri
Mevla'mı yazıp, anlatmış
Ve birçok hoca-efendi
Hıçkırıp, kürsü çınlatmış
Affetsinler büyük zatlar
Bu konuya ben de daldım
Onlar beni sonsuz katlar
Coşunca kaleme aldım
Mevla'm kadere hükmeder
Feleğin çarkı da bağımlı
Duayla menzile gider
Kulu, engele talimli
Kader sabit, dua canlı
Dua, kader değiştirir
Felek yansız, insan yanlı
Mevla'ya niyaz verir
Niyazımız, dilekçemiz
Gelmek üzereyse bela
Savuşturur, kılar temiz
Duaya güç katar Mevla
Güç haklıysa, her şeydir
Güzellik güç, para güç
Güçtür ilim, âlim beydir
Saygındır bey; cahil: gülünç
Cahil, Mevla'sın bilmeyen
Diplomalar konu dışı
Rabbimizdir üst öğretmen
Cenabı Hak ilmin başı
Mevla'm göreceğiz neyler
Geliyor mutlak barış
Barış, yardım güzel şeyler
Güzel işe sen de karış
Derdim varsa koşacağım
Mevla'ma-Mevla'ma hemen
Neşeden yılsa ocağım
Mevla'mdır o kanat geren
Hoş görürüm her canlıyı
Mevla'mızdan dayanak tam
Yaşlıyı ve delikanlıyı
O'dur kılan, HA-ZA adam
Mevla'm bazen kudret saçar
Bazen uçurum çoğaltır
Cevher yaradılışta var
Kapalı kutuyu açar
Yaşlı var ki, taptaze güç
Hasta var ki, sağlık sunar
Her uzva ve her söze güç
Mevla'm verir, bizi sınar
Mertebeye bizi satar
Zilletle ödüllendirir
Kimi gün yüceden atar
Bazen, yerde sevindirir
Hak ile yeksan olurum
Fakat Mevla'm yanımda
Göklere ferman okurum
Destek, şu özge canımda
Mevla'ma aşikâr her iş
Saklayamam af dilerim
Onsuz zafer kof ve nahoş
Mevla'm kıl der, ben kılarım
Mevla kerim, sen koş artık
Aş dağı, dalgayı devir
Mevla kerim, sende açık
Her yetenek, çağı çevir
Sırrını karartan istir
Aynalar hep temizlensin
Nankörlük eden hapistir
Şükür özgürce izlensin
Kimseden korkma, herkesi
Korumaya çalış, göster
Vermişken Mevla'm hevesi
Elbisen toplum, sen astar
Nalım var ise sadece
At sahibi sayılamam
Muradı hayır duasız
Mevla'm vermiyor ki, alam
Muradım at, küheylandır
Hızı limitsizdir, uçar
Savaşları kazandırır
Meydanlara sığmaz biçer
Biçer düşmanı, ekini
Dostu sağımda tutar
Savurarak her tekini
Mevlasız kalanı atar
Su nasıl oyarsa taşı
Mevlasız gafili öyle
Yıpratır hayat akışı
Çevirir havasız yele
Mevla'm yol gösteriyor
Gören benim, yürüyen ben
“ Yeter mi? ” bu beceri, sor
Hayır, ilgi bekler çevren
Hem kurtulsam, hem kurtarsam
Mevla beni nasıl sever
Doğru yönde dursa asam
Dost düşman, yönümü över
Mevla'm yön, Mevla'mda amaç
Kuşanan o, kuşatan o
Aşılır her tepe, yamaç
Yaşayan o, yaşatan o!
.