Hoşça bak zâtına ki zübde-i âlemsin sen.
Alemin özü olan insanın çocukluk çağlarında ilahi irade ile inşa edildiğini biliyoruz.
Köy çocuğu küçük bir toplum modeli olan köy ortamına gözünü açar ve özünü inşaya başlar. Onun bir numaralı muallimlerinin her ne kadar etrafını alan beşeri halka gibi görülse de aslında ilk muallimi her gün biraz daha tecessüs ve hayretle seyrine durduğu köy tabiatıdır.
Çocuk bu tabiattan ne alır? ilerde bu tabiata beşeri ihtiyaçlarını karşılamak üzere neler ilave edeceğini tasarlamaya başlar. ama bunlar kayda dökülmediği için doğuş-kayboluş sürecinde ufalanıp gider. Şimdi köy çocuğu ihsaslarını yazabilecek konumdadır. Köy kökenli insanlarımızın arasında münevverlerin sayısı çoğalıyor.
Bu ansiklopedik başlık köy çocuğunun dünyasını aksettirmek maksadıyla açılmıştır.