DÜY

(doğrusu : DÜĞ) : Bağla. (Bir "emir" olan bu söz, "düğlemek" yani düğüm yaparak bağlamak fiilinin köküdür. Dede-Korkut Kitabında da : "Bıyığını ensesinde üç kez dügen -(- Bıyığı-Kanlu Bogduz-Aman"' adlı çok yiğit bir Taş-Oğuz hanedanı kütüğünde bu sözü görüyoruz).

L.E.