Sürü. (Doğrusu, at-sürüsü, yılkı. Başıboş otlayan yılkıyı, at-çobanı değil, "yılkıbaşı-aygır" korur. Kurt ve hırsız, korkudan gece bile yılkıya yanaşamaz. Tayları ortaya alarak başları taylara doğru ve tekme için ayakları dışarıya gelerek halka olan atlar, kendilerini korurlar. Aygıra binen bir yolcunun, yılkı yanından geçmesi, "yılkıbaşı-aygır"m kapıp tepmesi yüzünden korkuludur. Baharda kırlara salıverilen ılkhı/-yılkı, ancak kar yağınca içeri alınır).
IRBIK : İbrik. (Metin) "Leğen, ibrik getir : teşt ile ırbık ilet." IŞKIN. (Kırda yetişen) Sebze. (Ekşimsi olur, soyulup yenir).
L.E.