1 Uslu, sessiz. |
|
2 (Huyu) medhe şâyân (kimse). (Metin) "Sefil demek imiş hem medhe şâyân". (Çok geçimli, hiç kimseye zararı dokunmayan kendi halindeki çocuk ve büyükler için "sefil uşak", "sefil adam" denir. Arapça "alçak, aşağı" anlamındaki "sefîl'den "alçakgönüllü" anlamı yerine mecazlı olarak bu sıfatın kullanıldığı anlaşılıyor. Bunda, hiçbir zaman hor-görme veya acıma duygusu sezilmez). |