1 — Isınmak, ya da birşey pişirmek için ateş yakılan yer. 2 — Yuva, ev bark. (Hayırlı evlat babasının ocağını tüttürür). (Ocağım battı : yuvam yıkıldı). 3 — Seçkin, kalburüstü aile. Ör: (Yusuf ağa ocaktan bir adamdır).
ica

Türk Mistik folklöründe manevi güçleri ve tesirleri kabul edilen otorite odaklarına verilen isim. Eskiden beri bir hastalıkta hekimlik taslamış, fakat iyi netice alarak kendine ve ailesine inandırmış olan kimselere veya bunların bulundukları yerlere ocak deniyor. Halka göres sahabeden veya Ali sülalesinden glen kimseler de "Ocaklı" sayılmaktadır. Ancak ocaklılardan alınacak alınacak şifa ve Fayda için <bknz>eli parpılı</bknz> bir ocaklının vücudu şart görülmelidir. Ocaklılık aileden bin başkasına intikal edebiliyor.

Zeki Başar'dan iktibasen