TÜRKİYE'DE HECEYİ DİRİLTEN ŞİİRLER: Şubat 2009

TREN ONLARA DA ÇARPACAK
Prof. Dr. Mustafa Erdoğan Sürat

İki ray: hayır ve şer
Arasında meşum yer
Tercihsiz eğlenmekte
Üç hanım, birkaç nefer

Sarışın, kayıtsızca;
Non-Madam, biraz kızca
Esmer derin gülüyor
Kumralda yaş otuzca

Sesi saklı katarın
Pasında boz rayların
Gün bitmeden çarpacak
Yarın çok geç olacak

Her canlı ölümlüdür
Acısız ölen yürür
Gümbür gümbür kayarak
Geride kalan görür:

Ansız veda ne acı
Kime yan, kime acı;
Giden mi, kalan mıdır,
Yoksunluğun ilacı?

“Acısız öldü” demek
Tesellisiz bir emek
Kalanlar şoklandıysa
Neyi vurgular felek?

Belki de şu gerçeği:
Her hayat elem çağı
Yıkımla noktalanır,
Bir seven yer bıçağı;

Onlara çarpınca tren
O seven, pupa yelken
Koşacak yola doğru
Çağırıp peşlerinden:

Tren çarptı acısız öl
Sen ufalan, onu böl
Ardındaki bütünlüğü
Ağlat, dolsun kuru göl!

.