Erzurumlu,Kurtuluş ve Liderlik

Erzurumlu kurtuluşu yalnız milli cevherde aramaz.Ülkesi,toprağı çok rezil durumlara düşmüşse;
-"Urus nerdesen,gel beni de kes, bu içimizdeki gavatlari da kes" der. Sözkonusu yarı mizahi bu kargamayı hepimiz duyarız.Daha doğrusu,hepimiz bunu duymakla kalmamışızdır, kullanmasak bile içimizin bir köşesinde saklı tutarız.
Erzurumlu,"Urus"un gelip herkesi doğraması dışında,liderini, önderini de hep bekler durur. O lider,efendi,sakin tabiatlı,belli mertebelere gelmiş olmakla birlikte alçakgönüllü,hitabet ve eylem yeteneği bulunan biriyse peşine takılır. Mazlum duruşlu fakat askeri üniformayı çıkarıp sivilleri çekerken,hakkındaki idam fermanını göze alırken kılı kıpırdamayan,Hazreti Kuranı güzel okuyan,Osmanlıca gibi muhteşem bir lisanı şaheser nutuklarında bihakkın kullanan, ellerini açıp dua ederken boynu bükük halkın içine karışıp giden Mustafa Kemal'i bu nedenle tutmuş ona güvenmiştir Erzurumlu.
"Urus nerdesen gel" ve "Önder nerdesen ortiya çıh" ikileminin Erzurumlularıyız biz, her işimzde ikilemimiz gözlenebilir. Kimimizde "Urus yani batılı kurtarır" melankolisi,kimimizdeyse önderlik meselesine dayalı şizofreni azgınlaşsa da Erzurumda kahredici çoğunluk,bu ikilemiyle sakin,beklemededir.