Erzurum eski BBP İl Başkanı Emrullah beyin hikayesi, başladığı anda bitmiş bir öyküdür.
O kendine ve kente, özü tanıma manasında inansaydı, biz misal kanaat yapan ve tabii kannat bozan önderler eliyle halka şu mesajı verebilidi:
-"Sırf mevcut seçim sistemini protesto etmek için tüm Erzurum oyunu bende toplasın. Bu kentten benden başka hiç bir siyasi parti,oluşum, kişi oy alamasın. Erzurum'u kent olarak yalnızca ben temsil edeyim Mecliste. Bana verilmeyen söz, Erzuruma verilmemiş sayılsın; bana sallanan yumruk Erzurum'a sallanmış addedilsin, benim reddedilen tekliflerimin ne anlama geldiğini CEHAPE ve AKAPE hatta barajı aşabilirse Anayol Me'nin MEHAPE'si kavrayıp titresinler!"
Fakat heyhat, kendisiyle yaptığım telefon görüşmesinden anladım ki, Emrullah bey "çoook" güçlüdür, ancak gücünden, "yoook" mesabesinde haberdardır.
Onun hikayesi başlamadan bitmiş bir öyküdür!
Bu bitiş aslında ANAYOL ME'nin MEHAPE'sinin de Erzurum'dan ne miktarda oy alacağının göstergesi olacak. Neden? Çünkü MEHAPE'nin, CEHAPE ile koalsiyon yaptığı Tandoğan mitingini Ankara unutsa da Erzurum hep hatırlayacak!
Emrullah bey vakası, onun kullanamdığı gücün sandıkta gürül gürül AK Parti'ye akış sesiyle fonlanacak. Başlarken biten hikayenin fon müziği de, o tulumun sesi olacak: ley ley ley.
Not: Tulum çıkarma, siyasi bir deyim ve de tüm adaylarını sandıkta galip kılma anlamında...